Tienduizenden ouders onterecht als fraudeurs bestempeld
Duizenden ouders werden ten onrechte door de Belastingdienst beschuldigd van fraude met kinderopvangtoeslag. Een enkele fout in een formulier of een vergissing van een gastouderbureau was genoeg om als fraudeur te worden bestempeld. Daarnaast werden tienduizenden anderen die hun belastingaangifte deden, automatisch en onterecht als fraudeur geregistreerd. De Belastingdienst maakte zich schuldig aan discriminatie door de tweede nationaliteit van mensen als basis te gebruiken voor extra controles. Zonder bewijs of redelijk vermoeden werden duizenden ouders intensiever gecontroleerd, als fraudeurs aangemerkt en op zwarte lijsten geplaatst. Wat begon als de toeslagenaffaire groeide uit tot een toeslagenschandaal.
Toeslagenschandaal is mensenrechtenschending, zegt Amnesty International
De Nederlandse overheid heeft aangegeven maatregelen te hebben genomen om herhaling van het toeslagenschandaal te voorkomen. Amnesty International heeft deze maatregelen echter onderzocht en komt tot de conclusie dat ze op alle punten tekortschieten. Ambtenaren zijn bijvoorbeeld niet verplicht om vooraf de mensenrechtenrisico’s te beoordelen, het toezicht op algoritmes is onvoldoende, en overheidsinstellingen mogen het gebruik en de werking van algoritmes geheimhouden.
Onterecht Uit Huis: Het Verhaal van de Duizenden Kinderen die Door het Toeslagenschandaal hun Thuis Verloren
Het gaat in alle gevallen om kinderen van wie de ouders gedupeerd zijn. Het toeslagenschandaal trof vooral eenoudergezinnen, gezinnen met een migratieachtergrond en gezinnen met een laag inkomen.
Waar zijn de kinderen van de toeslagen drama?
Je kan wel stellen dat het een onvergeeflijke misdaad is dat ouders van hun kinderen zijn ‘beroofd’. Wanneer je de berichtgeving hierover leest kom je regelmatig de tekst tegen:”staatsontvoeringen”en min of meer lijkt het hier wel op. Het is een afgrijselijk drama dat zich heeft voltrokken bij de gezinnen die door de Staat uit elkaar getrokken zijn, onder het mom van de toeslagenfraude die de ouders onterecht in de schoenen geschoven werd. Niemand heeft het recht een kind van zijn ouders te scheiden. Maar de almachtige Staat is meedogenloos en heeft de fundamenten van het leven van deze kinderen onder hun voeten vandaan getrokken, de ouders wanhopig en voor altijd gebroken achterlatend.
Het verlies van een kind is de grootste nachtmerrie voor iedere ouder. De gedachte dat de overheid je kind zomaar van je kan afnemen, maakt het des te angstaanjagender. Is het werkelijk zo dat we in Nederland overgeleverd zijn aan de willekeur van bewindvoerders en overheidsinstanties, die zonder mededogen, menselijkheid of respect handelen? Steeds weer zien we dat onze vrijheden en rechten worden geschonden en ons worden afgenomen, onder het mom dat het goed is voor het collectief. Het resultaat is dat individuen en de hele samenleving hierdoor worden geschaad.
"Onzichtbare Kinderen: De Verwoestende Impact van de Overheidsmaatregelen op Ouders"
Op sociale media lees je hartverscheurende verhalen van ouders die niet weten waar hun kinderen zijn. Moeders die hun kinderen al zo lang niet hebben gezien dat ze niet meer weten hoe ze eruitzien. Ze weten niet of hun kinderen een andere naam hebben gekregen of of ze zich nog herinneren wie hun echte moeder is. In plaats van zich diep te schamen, probeert de overheid hun noodkreten te verbergen. Jeugdzorg verbiedt deze moeders om publiekelijk te praten over wat hen is overkomen, foto’s te plaatsen en vragen te stellen. Het lijkt op een eindeloze horrorfilm die alleen maar angstaanjagender wordt.
"Gebroken Vertrouwen: De Tragische Uithuisplaatsing van Onschuldige Kinderen"
Het uit huis plaatsen van kinderen en ze scheiden van hun ouders is een van de meest traumatische ervaringen die een kind kan meemaken. Wanneer we beseffen dat dit ook is gebeurd bij onschuldige ouders, en dat onze eigen overheid hiervoor verantwoordelijk was, is dat meer dan dramatisch te noemen. Het is een verwoestende realiteit die diepe wonden achterlaat in de levens van zowel de kinderen als hun ouders. De schade die hierdoor is aangericht, is niet alleen fysiek en emotioneel, maar ook sociaal en psychologisch. Het vertrouwen in de instanties die er juist zouden moeten zijn om te beschermen en te ondersteunen, is ernstig geschonden. Dit maakt het herstelproces des te moeilijker en benadrukt de noodzaak voor een grondige herziening van de systemen en procedures die deze tragedies mogelijk hebben gemaakt.
"Misdadig en Misselijkmakend: De Schadelijke en Ongelooflijke Uithuisplaatsing van Onschuldige Kinderen"
Als Kamerleden Omtzigt, Leijten en Azarkan deze gruwelijke kant van de overheid niet hadden blootgelegd, zouden we dan ooit van deze afschuwelijke misstanden hebben geweten? Wat wordt er momenteel nog meer voor ons verborgen gehouden? Wat weten we nog niet? Misschien willen we het niet eens weten, want wat uit de grote doofpot van de Staat komt, kan het daglicht waarschijnlijk niet verdragen. Maar de waarheid moet boven tafel komen, en deze ouders en kinderen moeten zo snel mogelijk worden herenigd. Elke dag dat ze zonder elkaar moeten doorbrengen, is er één te veel.
"Herrijzen na Verlies: Het Verhaal van een Moeder Getroffen door de Toeslagenaffaire"
Een moeder van drie kinderen is een van de vele slachtoffers van de toeslagenaffaire. Als jonge moeder had ze haar leven op orde: een eigen huis en een leuke baan. Maar toen de buitenschoolse opvang van haar oudste dochter fraudeerde met de kinderopvangtoeslag, kreeg zij de rekening van de Belastingdienst gepresenteerd: 25.000 euro. Hierdoor verloor ze alles. Na tien jaar van overleven, heeft ze zich eindelijk weer weten op te richten. “Gelukkig heb ik goede hulp gehad, maar ik begin weer vanaf nul,” zegt ze.
De ontspoorde rechtsstaat '1675 kinderen uit huis geplaatst'
Tijdens een belangrijk debat over de uit huis geplaatste kinderen uit gezinnen die getroffen zijn door de toeslagenaffaire, hield Pieter Omtzigt een betoog over de ontspoorde rechtsstaat. Als onafhankelijk Kamerlid bracht Omtzigt de schrijnende situatie van deze gezinnen onder de aandacht. Hij benadrukte de ernst van de situatie en de noodzaak om de problemen met de uithuisplaatsingen van kinderen aan te pakken.
Het debat werd gekenmerkt door interrupties van verschillende Kamerleden, waaronder Caroline van der Plas van BBB, Pepijn van Houwelingen van FVD, Farid Azarkan van Denk en Wybren van Haga. Deze interrupties voegden extra dimensie toe aan de discussie en gaven een breder perspectief op de kwestie. De voorzitter van het debat, Vera Bergkamp, zorgde voor een ordelijk verloop van de discussie en gaf alle betrokkenen de kans om hun standpunten naar voren te brengen.
De bewindspersonen waren ook aanwezig tijdens het debat, maar hun standpunten en reacties werden niet vermeld in de beschikbare informatie. Het debat vond plaats in de Plenaire Zaal B67 en vormde een belangrijk moment waarin de problemen met de uithuisplaatsingen van kinderen uit gezinnen die getroffen zijn door de toeslagenaffaire, centraal stonden.
GEDUPEERD KIND door het TOESLAGEN SCHANDAAL startte een PODCAST op zoek naar antwoorden
De toeslagenaffaire / staats ontvoeringen doet Kees van Amstel denken aan een zwart gat | NPO Radio 1
AVROTROS op 25 Maart 2022 toeslagenaffaire / staatsontvoeringen | dit was het nieuws 2022
Gedupeerden in de toeslagenaffaire reageren op verhoren van topambtenaren van Belastingdienst.
"Verstrikt in Onrecht: De Pijnlijke Weg van Gedupeerde Ouders door de Toeslagenaffaire"
Gedurende het toeslagenschandaal worden ouders door de overheid zonder duidelijke reden bestempeld als fraudeurs. Dit is de beknopte samenvatting van de ervaringen van de betrokken ouders. De hersteloperatie van de toeslagenaffaire zou voor deze gedupeerde ouders een weg naar afsluiting moeten zijn, maar het lijkt eerder op een hindernisbaan.
De ouders die slachtoffer zijn van de toeslagenaffaire ervaren het proces als pijnlijk en traag. Ze raken verstrikt in langdurige juridische procedures waar ze maar niet uit kunnen komen. Waarom slaagt de overheid er niet in om hen adequaat bij te staan? En hoe kan dit proces verbeterd worden?
13 Juni 2022 Honderden toeslagen-kinderen zijn al overleden
Tijdens het Kamerdebat over de herstelwet toeslagenaffaire heeft staatssecretaris Aukje de Vries (toeslagen) onverwacht gemeld dat er naar schatting in totaal 469 kinderen van toeslagenouders zijn overleden in de afgelopen jaren, meldt Trouw. Het grootste deel van deze kinderen, ongeveer 256, was ouder dan 18 jaar op het moment van overlijden. Dit aantal overlijdens onder jongvolwassen kinderen van toeslagenouders ligt aanzienlijk hoger dan de eerder gemelde 60 overlijdens aan de Tweede Kamer.
Het bericht bracht een schok teweeg bij de Kamerleden, die reageerden met aanzienlijke emotie. VVD-Kamerlid Mariëlle Paul raakte zelfs zo geëmotioneerd dat ze even niet meer uit haar woorden kon komen. Staatssecretaris De Vries erkende ook haar eigen verrassing over het plotselinge hoge aantal overleden jongvolwassenen en begreep de beladenheid van dit onderwerp en de emotionele reactie van de Kamerleden.
Kamerlid Pieter Omtzigt toonde zich geschokt door het nieuws en gaf als statisticus aan dat het aantal overleden meerderjarigen “extreem hoog” is. Hij benadrukte dat hoewel er relatief veel kinderen in het eerste levensjaar overlijden, dit niet van toepassing is op jongeren van 18 jaar en ouder. Omtzigt dringt aan op duidelijkheid over de juistheid van het aantal en vraagt naar eventuele bekende informatie over de doodsoorzaken van deze jongvolwassenen.
Ontwaken voor Onrecht: De Onthulling van de Toeslagenaffaire en de "Onverschrokken Extremisten in de Schaduw'
Het is schrijnend om te zien hoe de overheid zich bezighoudt met het aanpakken van desinformatie, terwijl de gevolgen van hun eigen handelen zo pijnlijk duidelijk worden in zaken zoals de toeslagenaffaire. Het feit dat kinderen letterlijk bij hun ouders werden weggehaald en velen van hen nooit meer terugzagen, roept een brok in de keel op. In het licht van deze gebeurtenissen rijst de vraag: wie zijn nu eigenlijk de extremisten?
Het hele verhaal lijkt meer op een slechte film met een hoog Netflix-gehalte, en de gruwelijkheden zijn simpelweg niet te bevatten. Het is verbazingwekkend dat niet heel Nederland in Den Haag stond om dit enorme onrecht aan de kaak te stellen. Het is alsof er een collectieve verontwaardiging ontbreekt, terwijl de impact van deze gebeurtenissen op de levens van zoveel mensen verwoestend is.
De overheid zou haar energie beter kunnen besteden aan het rechtzetten van deze immense onrechtvaardigheid en het bieden van hulp en compensatie aan de getroffen families, in plaats van zich te richten op het beteugelen van meningen die zij als ‘desinformatie’ bestempelen. Het is tijd dat er gerechtigheid komt voor de slachtoffers van de toeslagenaffaire en dat de verantwoordelijken ter verantwoording worden geroepen.